"Fuck het plan"

30 november 2021

Ochtend, middag? Middag, ochtend?

De eerste avond in Barcelona was een geweldige en onvergetelijk avond, die jammer genoeg in mineur geëindigd is. Na onze gezellige avond op het appartement besloten we nog even naar het strand te gaan, waar we jammer genoeg slachtoffer werden van de welbekend pick-pockets.

“Wat hebben we gisteren geleerd?” (s/o naar Piet Huysentruyt)

· Hoe al je spullen dicht tegen je aan, liefst met een jas erover

· Blijf steeds in groep

· Let extra goed op je spullen, als vreemde mensen je aanspreken

Na deze levensles konden we gaan slapen, al was dat niet al te vroeg. Aangezien we dinsdagochtend niks op de planning hadden staan, genoot iedereen toch even langer van zijn warm bedje.

In de late voormiddag stond iedereen op en maakten we ons klaar om er weer in te vliegen. We brunchten samen en planden onze dag in.

“I could give up shopping, but I’m not a quitter”

Lisa, Febe en ik besloten na de brunch even wat winkeltjes te doen om toch zeker één outfit te hebben die ons zou doen terugdenken aan onze trip naar Barcelona.

Sagrada, wat? En vooral where?

In de namiddag vertrokken we onder ons viertjes richting de Sagrade Familia. “Gurl, richting wat?”. Just look at this picture, want zoals iedereen weet zegt een beeld meer dan woorden. 😉

Aan het einde van onze wandeling richting de Sagrada Familia merkten we dat we verkeerd gelopen waren, oops (better an oops than a what if). Het oorspronkelijke plan was om op een welbepaalde plek te starten en met een gids richting de Sagrada Familia te wandelen, maar snellerds als we zijn stonden we al aan het eindpunt.

Toen sprak Stan de wijze woorden: “Fuck het plan!”

Lekker inventief begonnen we te stappen richting het beginpunt van de wandeling, als we die toer nu gewoon is omgekeerd doen? Zo gezegd, zo gedaan!

We naderden het beginpunt en zagen op Maps dat onze groepsgenoten in de buurt waren en hadden het geniale idee hen te vervoegen. Maar euhm ja “fuck het plan”. We liepen een beetje heel verkeerd in het metrostation. Na een hopeloze toer onder de grond liepen Febe en Lisa weer verder langs de poortjes but guess what! Stan en ik geraakten, magic magic, niet meer door de poortjes en zaten dus vast in het metrostation.

We wisten niet meteen wat doen en splitsen ons op in twee groepjes van twee personen. Na heel wat klungelen, geraakten ook Stan en ik uit het metrostation en stapten we op ons gemakje naar het appartement.

“What stays in Spain, stays in Spain”

Om ons avontuur van de dag af te sluiten, trokken we samen met de leerkrachten richting een gezellig pleintje waar we typisch Spaans konden eten, lekker goedkoop dus! Aan tafel kwamen heel wat onderwerpen ter sprake. Zo werd er gecommuniceerd op een ‘hoger communicatieniveau’, hoe spreek je Nike bijvoorbeeld uit? Maar het gevoelige punt was toch de uitspraak van de goedkope supermarkt Colruyt. Met een glas Sangria (getrakteerd door de leerkrachten yas) klonken we op een geweldig vervolg van onze reis.

Ow ja, het hoofdgericht was delicious, dus I’ll make you all jealous. Graag gedaan!

Na het diner dronken we met de groep nog een drankje en kwamen we nog heel wat pittige geheimen over elkaar te weten. But can’t tell you want zoals Jos zegt: “What stays in Spain, stays in Spain.”

Be prepared voor de volgende blog van je favoriete vriendjes…